Skip to main content

Przepisy nie regulują kwestii zróżnicowania kolorów kasków ochronnych wydawanych pracownikom. Zasady te są najczęściej przedmiotem regulacji wewnątrzzakładowych. Inaczej wygląda sytuacja pracowników budów budownictwa ogólnego. Kolory kasków określają funkcję, jaką pełni osoba przebywająca na terenie budowy:

  • kask żółty – pracownicy fizyczni;
  • kask biały – kierownik budowy, inspektor nadzoru oraz inżynierowie;
  • kask niebieski – pracujący na wysokościach, operatorzy maszyn, elektrycy, energetycy;
  • kask zielony – pracownik bhp;
  • kask czarny – architekt/inspektor nadzoru autorskiego;
  • kask pomarańczowy – geodeta;
  • kask czerwony – praktykanci i goście, którzy pojawili się na budowie.

Choć wprowadzone kolory kasków są symbolem dobrze zorganizowanej pracy, należy mieć świadomość, że na wielu placach budowy, pracownicy nie sugerują się pełnionymi przez siebie funkcjami i zakładają taki kask, który akurat jest dostępny.

Warto wiedzieć

Kask ochronny chroni pracownika przed spadającymi przedmiotami, które uderzając w część ciemieniową głowy mogą spowodować uszkodzenia czaszki, mózgu lub kręgów szyi. Każdy kask powinien spełniać indywidualne potrzeby pracownika, zabezpieczać go przed każdorazowym zagrożeniem urazu mechanicznego. Kask musi być lekki, aby zbytnio nie obciążał głowy (optymalna waga wynosi 255 gramów). Kask musi być regulowany, aby pracownik mógł go dopasowywać do wielkości głowy. Musi także spełniać normy unijne PN-EN 397 pt. „Przemysłowe hełmy ochronne”, które określają wymagania fizyczne i parametry techniczne, metody badań i wymagania dotyczące znakowania hełmów ochronnych dla przemysłu.

Środki ochrony głowy powinny być noszone przez wszystkich pracowników podczas wykonywania prac:

  • budowlanych, w szczególności wykonywanych na rusztowaniach i w ich sąsiedztwie, przy wznoszeniu i demontażu szalowania, przy pracach montażowych i instalacyjnych;
  • na mostach, konstrukcjach stalowych, masztach wieżach, stalowych konstrukcjach hydraulicznych, wielkich piecach, stalowniach, walcowniach, dużych zbiornikach i rurociągach, stacjach energetycznych, pracach remontowo-montażowe przy kotłach i ich instalacjach;
  • ziemnych i skalnych, prace w wykopach, rowach, szybach i tunelach;
  • w podziemnych wyrobiskach, kopalniach odkrywkowych, przy wydobywaniu węgla i innych surowców mineralnych;z materiałami wybuchowymi;
  • przy wielkich piecach, zakładach przeróbki rud, kuźniach i odlewniach metali;
  • w sąsiedztwie urządzeń przeznaczonych do podnoszenia, dźwigów i przenośników;przy piecach przemysłowych;w stoczniach okrętowych;
  • manewrowych na kolei.

Regulacje dotyczące ochrony indywidualnej pracownika znajdują się w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r.